co wybrac?

[Soulist]

To moj pierwszy post na jakimkolwiek forum. Ale sam nie jestem w stanie sobie powiedziec, co zrobic, licze na jakakolwiek pomoc.
Cala historia wyglada mniej wiecej tak- od wlasciwie 2 lat siedzie za granica. Wyjechalem bo musialem. W Polsce zostawilem wszystko, lacznie z dziewczyna, ktora kochalem, z ktora wiazalem jakies nadzieje na przyszlosc. Wyszlo tak, ze sie po 4 latach, 2 miesiace po wyjezdzie rozstalismy. Sam bylem tuaj ponad rok. I niedawno znow kogos poznalem... Wszystko pieknie, rozmowy, spotkanie sie, jakas iskra. Miala przyleciec ... i znow ta sama historia... Niby mamy po te dwadziescia kilka lat a na 12 h przed wylotem slysze, ze rodzice zabraniaja i nie moze przyleciec, mimo wczesniejszych zapewnien. Niby z dzieckiem uwiazanym do rodzicow sie wiazac nie chce, ale z drugiej strony nie moge jej kazac rzucic wszystkiego, co ma w Polsce...
I wielki dylemat... W polsce mialem wszystko poza pieniedzmi, mozna powiedziec ze dopoki tam bylem byl.o mi dobrze, mimo ze nie moglem sobie na wszystko pozwolic. Tutaj po 2 failu wlasciwie nie mam nic poza pieniedzmi. Dobra kasa i perspektywy.. i zero znajomych, przyjacil, nikogo bliskiego sercu... Mam przeczucie, ze ona to wlasnie ten ideal. Ciezko przezylem rozstanie z poprzednia dziewczyna i na tej bardzo mi zalezy, tym bardziej, ze wiem, ze jej zalezy na mnie.
Zostan tutaj, meczyc sie kilkanascie badz tez kilkadziesiat miesiecy, ale skonczyc studia, miec na tyle kasy, zeby po powrocie kupic mieszkanie, miec perspektywy, czy rzucic wszystko, zeby byc szczesliwym?
Wiem, ze tutaj nikogo nie poznam. Po pierwsze nie pozwala mi na to system pracy, po drugie nikogo takiego nie ma. Tam jest ktos i jesli przyjade, porozmawiam, moze byc tak, ze uda mi sie przekonac jej rodzicow, ze nie ciagne ja do piekla, tylko w miejsce gdzie mozemy skonczyc dobre studia, sporo zarobic, pomyslec o nas i o tym, co nas czeka w przyszlosci.
Co gorsza, nie odnajduje przyjemnosci w robieniu pieniedzy, w tych studiach, w tych wszystkich mozliwosciach. Moze dlatego, ze od dziecinstwa, kiedy rodzicie sie rozwiedli mialem w domu male pieklo i teraz przede wszyrkim szukam stabilizacji i uczucia.
Pakowac sie i wracac do PL, czy zostac?

HLP...

[ksiezycowka]

A nie możesz choć na jakiś czas przylecieć, porozmawiać? Zobaczyć jak sprawy stają w kraju i podjąć decyzję?
I która miała przylecieć? Bo się pogubiłam w dziewczynach. Ta, z która byłeś jak wyjeżdżałeś? Czy ta nowa? I jak ją poznałeś? Piszesz chaotycznie.

[Mijka]

I która miała przylecieć?

Ta nowa.

A nie możesz choć na jakiś czas przylecieć, porozmawiać? Zobaczyć jak sprawy stają w kraju i podjąć decyzję?

To jest całkiem rozsądne wyjście. Może jakbyś przyleciał i przekonał jej rodziców to wrócicie już razem.

[Soulist]

Problem jest tego typu, ze jej rodzicie nie chca slyszec nawet o jednodniowym wyjezdzie .... A nie znam ich tak dobrze, bym mogl ich przekonac. To jest najwiekszy problem.

[ksiezycowka]

Soulist, to Ty się rusz...

[Olivia]

Soulist, a może coś więcej o obecnym związku? Kto to za dziewczyna, jak długo się spotykacie?

Widzisz, związki na odległość to ogólnie ciężki temat. A w Twoim przypadku to chyba szczególnie.

[Soulist]

Wazne jak dlugo? Wazne,ze ja kocham...

[Olivia]

Wazne jak dlugo? Wazne,ze ja kocham...

Wszystko jest ważne. A przy podejmowaniu tak ważnych decyzji, zwłaszcza.

To Twoje życie, zrobisz z nim co zechcesz. Tylko go po prostu nie zmarnuj.

[Soulist]

Jakby moje zycie bylo wazne, to nie ogladalbym sie na innych. Co mi z tych pieniedzy, mozliwosci, tych mnostwa profitow skoro to wszystko tylko dla mnie i mam wrazenie, ze wlasnie teraz wszystko marnuje ?

[Mijka]

Problem jest tego typu, ze jej rodzicie nie chca slyszec nawet o jednodniowym wyjezdzie ....

Bo? Co ona ma do stracenie na miejscu? Ma pracę/studia, coś co jej koliduje z wyjazdem? Jakiś powód sprzeciwu rodziców być musi.

[Dzindzer]

Równie dobrze rodzice mogą byc wymówką.

Taka sama jak to, ze tryb pracy uniemożliwia poznawanie ludzi

[Olivia]

Jakby moje zycie bylo wazne, to nie ogladalbym sie na innych.

Jeśli Twoje życie i Ty sam nie jesteś dla siebie ważny, to współczuję.

Taka sama jak to, ze tryb pracy uniemożliwia poznawanie ludzi

Zwłaszcza, że jakoś tę dziewczynę poznał, mimo pracy...

[FrankFarmer]

Sam bylem tuaj ponad rok.

czyli gdzie?

Wszystko pieknie, rozmowy, spotkanie sie, jakas iskra.

Spotkanie czy plany spotkania? Widzieliście się w ogóle? Gdzie?

Wiem, ze tutaj nikogo nie poznam.

czyli gdzie? coś sie nie zgadza

Po dedukcji wnioskuję, że obie poznałes w Polsce i chciałeś wywieźć (chociaż z opisu może wynikać, że drugą poznałeś przez net i chcesz ściągnąć), sytuację widzę tak, że:
1) Polacy w Polsce nie są narodem podróżującym i nierozsądkiem jest robienie odważnych planów, w których kogoś się chce przeprowadzić daleko.
2) Przedziwne, że sam z rodzicami tego nie załatwiałeś i zdziwiony, że oni jej nie pozwolili lecieć nie wiadomo z kim i gdzie.
3) Nemezis - drugi raz znalazł "to" - da sie - a znajdzie i trzeci
4) Przy takim trybie życia rozsądek nakazuje branie pod uwagę i akceptację różnych wariantów: że z tobą nie pojedzie, że poczeka, że zerwie. Gdzie masz rozsądek?

[Soulist]

Juz prostuje . Zjedna bylem najpierw 3 lata w Polsce, pozniej wyjechalem. Ta poznalem, spotkalismy sie, ale odleglosc sprawila ze widywac sie, poki co, moglismy raz na 2-3 miesiace. Tryb pracy mi uniemozliwia ... Wolny mam jeden dzien w tyg i to wtorek, 12 h pracy w nocy ... przez 12 h siedze na necie .. i tak sie poznalismy. Przez glupia gre.. Ale wyszlo. Spotkalismy sie, spedzalismy po 20 h na dobe...Pozniej niby tylko wirtualnie, ale jednak. A spotkanie .. 2 tyg mojego urlopu. I tylko tyle. Ale wystarczylo.
Kwestia jest inna ... jezeli ja sciagnwe tutaj moge jej zagwarantowac studia, dobra prace, spokojna przyszlosc. jesli wszystko rzuce bede z nia ... ale w Polsce musialbym zaczynac od poczatku, pracowac 5 lat na to co tutaj robie w rok.
Rzucac wszystko i z nia byc bez gwarancji na przyszlosc, z meczeniem sie przez ten syf w Polsce, czy zostac tutaj?Miec wszystko, ale nie miec jej ?

[Mijka]

Taka sama jak to, ze tryb pracy uniemożliwia poznawanie ludzi

Nie zgodzę się, ja do UK pojechałam do pracy i poza nią nie miałam absolutnie żadnej możliwości poznawania kogoś, bo fizycznie nie znalazłabym na to czasu pracując po 12-16h z jednym dniem wolnym w tygodniu. Zresztą nie po to się tam jedzie, żeby partnera sobie szukać.

Rzucac wszystko i z nia byc bez gwarancji na przyszlosc, z meczeniem sie przez ten syf w Polsce, czy zostac tutaj?Miec wszystko, ale nie miec jej ?

Wg mnie źle stawiasz pytanie. Widzisz tylko białe albo czarne, a trzeba dążyć do kompromisów, żebyście oboje zbyt wiele nie stracili przez tą decyzje.

[Dzindzer]

Mijka tylko, że Ty miałas inna pracę. Założę sie, że jakbyś była tam tyle czasu i miała czas by 12 godzin na necie siedzieć to byś miała czas na poznawanie innych ludzi, nie koniecznie partnera, ale innych ludzi


Ja bym nie rzucała. Postarała się do niej jechać. postarała się by ona mogła przyjeżdżać do Ciebie.

Piszesz, że zapewnisz prace, szkołę, tylko jakie ona ma na to gwarancje

[Mijka]

Założę sie, że jakbyś była tam tyle czasu i miała czas by 12 godzin na necie siedzieć to byś miała czas na poznawanie innych ludzi

Pewnie, przecież tam też nawiązałam jakieś znajomości, tylko, że inaczej buduje się relacje z obcokrajocwcami, potrzeba na to więcej czasu.

Piszesz, że zapewnisz prace, szkołę, tylko jakie ona ma na to gwarancje

A przede wszystkim zapytaj, czy ona w ogóle chce tej szkoły, pracy, które możesz jej zaproponować

[Dzindzer]

Pewnie, przecież tam też nawiązałam jakieś znajomości, tylko, że inaczej buduje się relacje z obcokrajocwcami, potrzeba
na to więcej czasu.

Wiesz przez dwa lata można się chociaż znajomych dorobić.

A przede wszystkim zapytaj, czy ona w ogóle chce tej szkoły, pracy, które możesz jej zaproponować

Od tego chyba trzeba by zacząć.

Wiesz jak z jej strony wygląda ta Wasza znajomość
Jak ona widzi ja w przyszłości

[FrankFarmer]

i tak sie poznalismy. Przez glupia gre..

Aha. To zmienia postac rzeczy.

spotkanie .. 2 tyg mojego urlopu. I tylko tyle. Ale wystarczylo.

... do złudzenia czewgoś na kształt krótkiego wakacyjnego romansu.

Pozniej niby tylko wirtualnie, ale jednak

To się nie liczy.

Wiesz jak z jej strony wygląda ta Wasza znajomość

On nie wie, ale ja już wiem:
* Z jego punktu widzenia wszystko jest łatwe, da sie zorganizować, panna jest lekiem na samotnosc. Sciągnie ją i jakoś to będzie (no przeciez spedzili tydzień razem i było fajnie).
* Niestetety z drgiej strony wygląda to kompletnie inaczej: zakładając, że nigdzie nie wyjeżdzałą, traktuje to jako chwilową abstrakcję, chwilę złudzeń i oderwania się od szarej rzeczywistości, w której jednak się dobrze czuje, gra sobie w gry - ma całą listę takich znajomych zapewne, chodzi do szkoły i poznaje gości w klubach.

Nie ma najmniejszych szans, żeby ci przyjechała i wywróciła swoje życie do góry nogami, bo znacie się 2 tygodnie. Gdybyście się spotykali w Polsce przynajmniej z rok tak jak z poprzednią to już prędzej - a jak widać dla tamtej nawet 3 lata okazało się za mało. (u mnie 1,5 było za mało )

Rzucac wszystko i z nia byc bez gwarancji na przyszlosc, z meczeniem sie przez ten syf w Polsce, czy zostac tutaj?Miec wszystko, ale nie miec jej ?

Zdecydowanie zostać, grać i poznawać dalej na necie, utrzymywać comiesieczny kontakt z nią na gg i nic więcej. I ufundować mi nagrodę po powrocie.

[Dzindzer]

no przeciez spedzili tydzień razem i było fajnie

I przez net tak superowo jest jeszcze.
To miłość po grób

[Nemezis]

Beznadziejna sytuacja i jeszcze bardziej beznadziejne zapieranie się, że się kogoś kocha. Ty w tym momencie kochasz wyobrażenie o tej dziewczynie, a nie ją samą. Życie to nie romantyczna ballada - żeby kogoś pokochać trzeba z nim spędzać czas w realu, mieć wspólne sprawy na głowie. Po prostu robić coś razem. Nie wystarczą gry i rozmowy.

Dziewczynie jakby zależało, to przyjechałaby do Ciebie - chociaż na jakiś krótki okres czasu (wakacje w końcu). Dwudziestokilkulatkę rodzice zatrzymali w domku? Żart.

[ksiezycowka]

Dwudziestokilkulatkę rodzice zatrzymali w domku? Żart.

Mogli. Ja bym związała własne dziecko i w piwnicy zamknęła jakby wpadła na genialny pomysł wyprowadzki za granicę, rzucenia wszystkiego co ma tutaj dla gościa, któtrego ja na oczy nie widziałam, a ona zna go tydzień i poznali się przez net.

Soulist, Ty masz z sobą problem. Stanowczo.
Nie umiesz nawiązywać relacji z ludźmi. Doskwiera Ci samotność. Miłością nazywasz znajomość tygodniową. Twoje życie jest puste. Masz zaburzone priorytety.
Ale myślę, że lepiej by Ci to wyjaśnili jej rodzice. Jedź do Polski, porozmawiaj z nimi.

[Soulist]

ale brednie ... matko .. ale przynajmniej podjalem decyzje ~~

[Dzindzer]

To po co piszesz brednie