Mieszkałem rok z dwoma dziewczynami. Od obecnego akademickiego jest u nas 2/2. Moje Kochanie też nie było/jest wniebowzięte tą sytuacja, chociaż w zdecydowanie mniejszym stopniu niż Ty...
Ja Tobie mogę to opisać z punktu widzenia wspaniałego chłopaka (
) mieszkającego z dziewczynami na studiach. Taki chłopak NIE myśli o żadnym fiksowaniu (tęsknota zajmuje większość czasu), zdaje sobie sprawę z Twoich ew. rozterek. Ja też wolę mieć dziewczyny na stancji. Dziewczyna czasami za mnie pozmywa, posprząta, wyprasuje (to kumpel z tego korzysta), użyczy czego chcę... W zamian ja wyniosę śmieci, użyczę widelca, masła, nie zrobię sromotnej awantury że siedzi rano w łazience nie-wiadomo-ile. To normalne układanie sobie życia coby było prostsze
nie ma czego zazdrościć.
W/g mnie trzeba ufać, kochać, tęsknić i zapewniać się o powyższych przy każdej okazji. I co ważne - zdystansować się. Pomyśl, że w życiu nie unikniesz podobnych sytuacji. W pracy będzie wkoło niego masa kobiet, nie tylko brzydkich. W pracy będzie spędzał nawet większość dnia. A jak mu się powiedzie (pojęcie względne...) to i pojedzie na jakieś delegacje, konferencje, szkolenia... Trza się wprawić. A miłość, związek postrzegać jako źródło radości i szczęścia a nie strachów i utrapień.
Spytam się mojej Najukochańszej jak sobie poradziła(?), ew. dopiszę coś ciekawego
Pozdrawiam
on juz nie moze wytrzymac z moja zaborczoscia a ja nie moge wytrzymac z tym wszystkim co sie dzieje... od pazdziernika nie mialam ani jednego spokojnego dnia. chyba ze bylismy razem. tyle sie miedzy nami zlego nagromadzilo ze boje sie ze juz nie ma dla nas ratunku... strasznie jestem do niego przywiazana, nie wiem czy go kocham czy nie... dawniej bym za niego zycie oddala, teraz wszystko zaczyna sie robic obojetne, od tego jak wygladam az po to czy kocham czy nie kocham, czy ranie kogos czy nie... najgorsza jest ta obojetnosc i brak zrozumienia. czy myslicie ze sie nam jeszcze uda?? jest jakies lekarstwo na zazdrosc?? a czy weslug was to jest jakies dziwne ze nie odpowiada mi fakt ze moj chlopak mieszka i bardzo chcial mieszkac z dziwczynami(odrazu mowie ze sa brzydkie i ogolnie beznadziejne... wsumie zaadna konkurencja a on na pewno mnie nie zdradza bo jest wspanialym chlopakiem ale censored mnie jak censored jak ich majtki susza sie na balkonie, jak przechodza obok niego 100 razy, jak porzyczaja od niego antene do telewizora albo uzywaja jego miseczki!! no i co?? myslicie ze jestem nienormalna?? ) jeeejjj 
czasem wydaje mi sie ze lepiej umrzec niz borykac sie z takimi durnymi problemami... bo zdaje sobie sprawe z tego ze dla kogos obcego sa błache moje sprawy... ale wemnie wszystko sie tak zbieralo i zbieralo przez kilka lat i teraz bum. no i co zrobic?? 
. Chodzi o zaufanie oraz do przyzwyczajenie się do sytuacji. W sumie racja, skoro nie masz żadnych wysoko niepokojących sygnałów, to nie ma sensu na siłę robić sobie problemów masę. Przechodzenie obok, pożyczanie miski, widelca, łyżeczki, tym bardziej anteny to zupełnie prozaiczna, zwykła codzienna sprawa. Nie szukaj problemu tam gdzie go nie ma, nie komplikuj sobie życia, nie rozmyślaj nad wyjściem z tej sytuacji. Po prostu zmień swoje podejście, nie martw się. Nie myśl, nie pytaj jak. Po prostu to zrób. I wywal te prochy. Pozdrawiam 
![:]](./images/smilies/krzywy.gif ":]")
to juz dobrze 
no ale co zrobie ze tak strasznie mnie wkurza ze gdzie on tam one... <boje_sie> ale to nic... jakos to bedzie... ewentualnie sie zapisze na terapie albo cos w tym rodzaju :p ale wam wszystkim strasznie dziekuje za pomoc 
iąż na nowo się odnajdywać.
